Vrijdag 19 september: ik bel Rients in de ochtend met de vraag of hij toch zin heeft om mee te gaan naar Zeeland. Hij heeft gelukkig tijd. Snel even gebeld met Lydia van de Witte Boulevard in Renesse en die zou een plekje voor ons regelen. In de middag op weg naar Zeeland met z'n tweeën en na de nodige files om kwart over zes in onze stacaravan op de Witte Boulevard.
We besluiten het duiken tot morgen te laten wachten en gaan lekker eten in Renesse.
De volgende morgen om 7 uur op, ontbeten en daarna naar Zoetersbout. We wilden daar aan de vroege kant zijn; de Zeelandbrug is dicht en gezien het voorspelde mooie weer verwachtten we een enorme drukte. Gelukkig waren er maar een paar auto's. Er hing een mooie nevel over de Oosterschelde, waardoor de windmolens aan de andere kant vaag te zien waren.
Onze eerste duik op Zoetersbout: het zicht was verrassend. Zeker 7 meter zicht en vrijwel geen stof. Ontelbare zeenaalden, een pitvis, meloen- en kompaskwalletjes, fuikhoorns. Zoals gewoonlijk in de Oosterschelde teveel om op te noemen. Na ruim een uur kwamen we boven en was de parkeerplaats omgetoverd tot een zee van metaal. Enorm veel auto's en duikers.
De tweede duik hebben we gemaakt op het Jan Kok Rif bij Dreischor. Tijdens het omkleden hadden we lichte regen, maar daarna werd het gelukkig zonniger. De topdrukte was net voorbij toen we aan kwamen rijden en we bleken uiteindelijk een van de weinigen te zijn die het water in gingen. Ook hier tot een meter of 8 diepte goed zicht. Dieper werd het stoffiger. Dat goede zicht werd ruw verstoord door 4 op de bodem inslaande duikers. Wij hebben de kant opgezocht en zijn daar langs getrokken. Zonnetje boven ons en helder zicht langs de kant.
De derde duik die dag ging naar de Zeehond, één van de drie wrakken bij Scharendijke en volgens mij het mooiste wrakje. Vanwege de ondiepe ligging is er natuurlijk licht; het wrakje is mooi begroeid en er is altijd vis. Toen we langs de boeilijn afdaalden kwamen we de eerste dwergbolken al tegen. Op het wrak veel dwergbolken en daarnaast botervisjes, een kleine zeedonderpad, fluwelen zwemkrabben, een paar steenbolken en een enkele Elysia. Prachtige duik met mooi zonlicht. We waren de enige duikers op dit wrak. Op kompaskoers terug gedoken naar de trap bij het platform en daar nog even bij de pilaren rond gekeken. Ook weer van alles te zien natuurlijk, waaronder opnieuw zeenaalden.
's Avonds opnieuw lekker gegeten in Renesse en de volgende dag opnieuw naar Zoetersbout. Toen we aankwamen opnieuw rustig. De zon scheen en we dachten een nog mooiere duik te kunnen maken dan de vorige dag. Dat viel echter tegen. Het water was veel stoffiger en het heldere zicht van de vorige dag was verdwenen. Toch weer een mooie duik. Toen we boven kwamen was het nog drukker dan de dag daarvoor.
De tweede duik hebben we gemaakt bij de Nieuwe Kerkweg. De duikplaats is aanzienlijk verbeterd met toiletten, een spoelbak en zitjes. De duikstek was als vanouds; hoe druk het ook is, er is altijd wel een plekje waar vrijwel geen duikers zijn. Vooral het ondiepe gedeelte voor het "rif" was erg helder en mooie belicht door de zon. Veel Noordzeekrabben en -kreeften en daarnaast veel botervisjes en een enkele Elysia.
We kijken terug op een prachtig weekend met mooi weer en helder water; veel helderder dan in het voorjaar en de zomer. Vanwege het mooie weer was het wel erg druk, maar als je zorgt dat je achter de massa aan duikt valt ook dat wel mee.
David Wassing