Ik ben van huis uit een beetje claustrofobisch aangelegd, maar ga daarentegen weer wel onder het ijs duiken, dus vreemd blijf ik... Tijdens de GUE Fundamentals cursus bij Sander Evering, hadden mijn twee buddies en ik een aantal leuke foto's te zien gekregen van de leisteenmijn in Nuttlar. Sander had eerder als eens tijdens een winteravondvertelling foto's laten zien van Nuttlar, dus hij had al wel een kriebel veroorzaakt. Met name de helderheid en de grootte van de mijn deden mij erg veel zin krijgen om eens daar heen te gaan. Nadat ik had voorgesteld dat het mogelijk was daar eens te gaan duiken gingen mijn buddies snel overstag. Ook zij waren geprikkeld door de mooie verhalen en de foto's. Een weekeinde was snel gepland nadat we ons hadden aangemeld voor de Cavern Cursus en tijdens het mooiste weekeinde van oktober gingen we met een afgeladen volle auto die kant op. We hadden besloten om vrijdag al naar het hotel te gaan, zodat we niet heel erg vroeg hoefden te gaan rijden. Op zaterdagmorgen melden we ons op de duikschool. We hadden gelukkig een goede instructeur die niet alleen Duits maar ook Engels sprak. Na een ochtend vol theorie gingen we s'middags de eerste duik maken in het stuwmeer Sorpesee. Ook een hele ervaring. Het zicht was hier zeker 8 meter, maar je de oefening lijnen volgen moesten we wel met onze ogen dicht doen. Hierna de spullen in de auto en naar de mijn in Nuttlar. Een duikje om te ervaren wat het is om daar te duiken. Best wel spannend dus. Toen we uiteindelijk klaar waren om de mijn in te gaan, werd het al behoorlijk donker. Het moment dat ik mijn hoofd onder water stak en zag hoe helder het water was, zorgde er wel voor dat de spanning behoorlijk verminderde. Eigenlijk was het zo dat ik geen moment een gevoel van onbehagen of angst had.. Ik vond het alleen maar super gaaf. Na de duik en de debriefing van die dag kon ik niet wachten tot de volgende dag. Die zondag hadden we eerst weer theorie en daarna twee duiken vol met allerlei skills. Na het einde van de eerste duik zou Thomas, onze instructeur, ons een stuk van de mijn laten zien. Dat was echt geweldig, mijnwagentjes vol leisteen, hoge muren van afgekeurde leisteenplaten, een paar oude afgetrapte schoenen, verdeelkasten en nog veel meer kregen we te zien. Na de duik moesten we ook nog eens ons lijn inhalen en uiteindelijk kwamen we verkleumd na 93 minuten in 7 graden te hebben gedoken weer boven. Gelukkig scheen het zonnetje en waren we in no time weer warm. De tweede duik zouden we eerst weer skills oefenen en daarna geblinddoekt via onze eigen lijn tot aan de instap duiken. Spannend maar we hadden het al zo vaak geoefend dat het geen probleem zou moeten opleveren. Dat was ook het geval. Zelfs toen mijn vinnen verstrikt raakten in de lijn, was het geen probleem om op de tast los te komen en verder te duiken. Bij de instap feliciteerde Thomas ons en mochten we zelfstandig een stuk verkennen, waar we nog niet eerder geweest waren. Echt een mooie beloning na een toch wel zeer inspannend weekeinde. Toen we moe maar voldaan terug reden hadden we een top weekeinde achter de rug.
p.s. Niet één beestje gezien, maar wel genoten.